Muzyka kameralna Jana Adama Maklakiewicza

35,00 

Stowarzyszenie im. Józefa Madei we współpracy z wydawnictwem Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu wydało wyjątkową płytę CD „Muzyka kameralna Jana Adama Maklakiewicza”. Zawiera ona dotychczas nie nagrane utwory kameralne wybitnego, a niesłusznie zapomnianego polskiego kompozytora.

Projekt dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Muzyczny ślad”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.

 

Kategorie: ,

Opis

W polskiej i światowej dyskografii znajdują się nieliczne nagrania utworów kompozytora – są to głównie dzieła wokalno-instrumentalne oraz orkiestrowe. Niniejsze wydawnictwo płytowe jest zatem tym cenniejsze, jako że prezentuje kompozycje zarejestrowane po raz pierwszy w historii. Są to: Reflexions op. 14 na skrzypce i fortepian (1926), Ave Maria na wiolonczelę i fortepian (1933), Wiosna na wsi. Tryptyk op. 18 na wiolonczelę i fortepian (1927) oraz Suita huculska op. 15 nr 1 na skrzypce i fortepian (1926). Ponadto na płycie znalazły się wybrane pieśni na głos i fortepian: Kołysanka, Na kochanie nie masz rady, I zniknę z oczu Wam jak Ptak, a także 2 Pieśni Japońskie: Nr 1 Noc jak cień obrazu i Nr 3 Wiatr przyniósł jesień w wersji na sopran i fortepian (1922-23).

Nagrań na płycie dokonali utytułowani artyści, laureaci międzynarodowych konkursów muzycznych: Piotr Kosarga – skrzypce, Krzysztof Karpeta – wiolonczela, Barbara Tritt – sopran oraz Hanna Lizinkiewicz – fortepian. Nagrania zostały zarejestrowane w dniach 22-24 września 2021 roku w Auli Nova Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu. Reżyseria nagrania, montaż i mastering: Konrad Lizinkiewicz.

Jan Adam Maklakiewicz należy do grona najwybitniejszych polskich kompozytorów pierwszej połowy XX wieku. Kompozycję studiował u Romana Statkowskiego w Państwowym Konserwatorium Warszawskim (1921-1925), a następnie pod kierunkiem Paula Dukasa w École Normale de Musique w Paryżu (1926-1927). Jego zróżnicowana pod względem stylistycznym twórczość obejmuje ponad 500 pozycji katalogowych. Utwory z okresu studiów u Romana Statkowskiego wyrastają z tradycji romantyzmu i wskazują na wyraźne wpływy stylu Mieczysława Karłowicza. Począwszy od 1926 roku w twórczości Maklakiewicza następuje zwrot w kierunku nowoczesności. Przyczyniła się do tego jego fascynacja muzyką Karola Szymanowskiego, a także studia w Paryżu, gdzie poznał najnowsze nurty i tendencje muzyki europejskiej.

Muzyka kameralna zajmuje w twórczości Maklakiewicza miejsce drugoplanowe. Utwory kameralne Jana Adama Maklakiewicza to w większości miniatury oraz utwory cykliczne składające się z maksymalnie trzech części. Stylistyka kompozycji wykazuje inspiracje muzyką dawną oraz polskim folklorem, zwłaszcza regionów Podhala i Śląska.